- N U M B E R S -

Heb jij ook niet ooit het gevoel vanalles op te móeten schrijven? Het gevoel dat, als je het nú niet opschrijft, het voor altijd weer wegsappelt in je diepe brein en het nooit meer naar boven zal komen drijven? Nou, dat gevoel heb ik redelijk vaak. En het leukste daarvan is, dat die momenten altijd plaatsvinden op een tijdstip dat je geen pen, papier of toetsenbord bij de hand hebt.

Sommige mensen - zo schijnt - blijken dit te hebben met nummers. Die mensen vinden zoiets als calculus of mechanica uit. Hardstikke leuk natuurlijk, maar hoe komen ze daarbij?? Dat gegoochel met cijfers, letters en plussen en minnen. Uren heb ik er vandaag - en gisteren, eergisteren, eer-eergisteren - naar zitten turen. En één ding vind ik van dit alles wel ontzettend grandioos. Het feit dat je de werkelijkheid, alhoewel theoretisch gezien, altijd kunt opschrijven in getallen. Ojee, nu begin ik toch ietwat fylosofisch te worden - of juist mathematisch (...) - want Pythagoras had dit idee 2500 jaar geleden ook al. En daarmee kom je eigenlijk weer terug bij de letters. Want met letters wil je ook de werkelijkheid neerzetten. Mensen willen altijd de werkelijkheid ordenenen in het leven. Want is er leven zonder orde? Is er leven, als er alleen maar chaos is? En dat ordenen, dát doen we dus met letters en met cijfers.

Dus mijn drang om al dit nutteloze geneuzel op te schrijven is dus de drang om te ordenen? Om te leven?

....

p.s. Agenda's in de prullenbak! Want onze verjaardagskalender op de wc zegt: 'Tel de dagen niet, de dagen moeten tellen.'